hüzün kuyusu

parlayan bir yýldýz gözlerin gülünce
som hüzünden kuyu inan ki sönünce
ders almam düþerim ayný kör çukura
beklerim ýþýðýný bana hep günlerce

yükselir su göðe gün yere bakýnca
yaþ olup aðlar su ara serin olunca
bakýþ kainatýn kevninin kimyasý
yakýþýyla kaynar olur can deryasý

ah benim deli tayým özlü volkan aðzým
nekadar seversem öylece muhtacým
evrenim piline sensin benim þarjým
santral göletini yaþýmla beslerim

gönül üretecinle yerle gök nurlanýr
niçin sönük gezer farlarýn kapanýr
ümitver sönmesin sana yanan lamban
göz göze kalalým nolur hep yaradan


Sosyal Medyada Paylaşın: