Salkım Söğüt

yükselirken göklere salkým saçak
koyu yeþil yakuttan
yapraklarýn sessizce
sahibine yönelir, savrulur köþe bucak.

bir kýsým dallarýn da
eðilmiþ iki büklüm
huþu içinde, kendinden geçmiþ
niyaz eder, hu çeker.
býraksalar bu halde
sonsuza dek kalacak.

savrulurken dallarýn
rüzgarla saðdan sola
koyu gölgen altýnda
kimbilir kaç yorgun beden,
kaç sevdalý gönül
yaslanarak gövdene
huzur aradý senden.

yapraklarýn tenimi
okþuyorlar usulca
bir þarký tuttururum gözlerimi kapatýp
uzanýrým topraða,
kalkmak gelmez içimden
sana eþlik etmeyi
seninle iki büklüm, niyaz etmeyi
ne çok isterim inan.

savrulurken dallarýn
rüzgarla saðdan sola
koyu gölgen altýnda
yaslanarak gövdene
huzur bulurum ancak.

Çanakkale 10/10/2009

Sosyal Medyada Paylaşın: