AĞLAYABİLİRSİN KARANFİL !..

Yürek coþkusu zamana yenik düþüyorken
Nerde kaldý o eski saf neþeler
Silinip, uçup gitti pýrlanta gönüller
Kar misali eridi insanlýða yön veren erenler
Vefalýlar(!) hal hatýr sormadan toz oldular
Karanlýða gömülüyorken insanlýk
Dünyanýn güneþine pranga vurdular
Aðlayabilirsin karanfil gün gün soluþuna!...


Ýnsanlýðý öylesine çok sevmiþtim ki karþýlýksýz
Vicdansýz savaþlara dur demiþtim
Kardeþtir kardeþe özünden omuz veren
Kin tohumlarýdýr ÖZLERÝME kurþun sýktýran
Gardaþ Azerbaycan’’mý bana küstürten
Kerkük’lü soydaþý uzaklardan inlettiren
Ýstanbul’umu derinden aðlattýran
Vahlarým bitirir beni uykulardayken sen!..


Barýþ isteyenleri gördük tanklarla ezerken çocuklarý
Hak, hukuk, adalet deyip iþgal ettiler
Irak’ta, Bosna’da Afganistan’da ýrza geçtiler
Sinsice kanlý planlarýný sahneye koydular
Nasýl bir özgürlükse gençleri zehirlediler
Altýn terli iþçilerim kahrýný çeker memleketimin
Kýravatlý zebaniler kediye yükletir sermayeleri
Bense, yanmýþ dünyanýn ortasýnda can çekiþirim!..


Zafer Direniþ
...

10 ekim 2009 01.00

Sosyal Medyada Paylaşın: