TEVHİT İLACI

Ýçtim tevhit ilacý,
Her derde derman oldu.
Çektiðim onca acý,
Bal ile harman oldu.

“Ene Rabbüke” duydum,
Ahde vefaya uydum,
Þen oldu gönül yurdum,
Delilim kuran oldu.

Manevimi maddimi,
Bilmez idim haddimi,
Tanýyýnca Rabbimi,
Benliðim kurban oldu.

Yok oldu cümle varým,
Kalmadý ihtiyarým,
Þimdi çok bahtiyarým,
Buhraným burhan oldu.

Þu binanýn yapýsý,
Etle kemik yapýsý,
Açýk durur kapýsý,
Her gelen mihman oldu.

Otursam, yatsam, kalksam,
Zikrimdir sabah akþam,
Þimdi ne yana baksam,
Gördüðüm Rahman oldu.

Gül bezendi otaðým,
Cennettir solum, saðým,
Dost sesinde kulaðým,
Yüreðim handan oldu.

Otursam, yatsam, kalksam,
Zikrimdir sabah akþam,
Þimdi ne yana baksam,
Gördüðüm Rahman oldu.

Yaralýyým baktým da,
Ah kalmamýþ ahtým da,
O yar gönül tahtýmda,
Can idi canan oldu.

07.07.1997…Mustafa YARALI




Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?