Bu kadar içlenmezdim Kýrýlmaz, incinmezdim adý sevgi ya Melekler kadar masum derdim
Saklardým güllerin her bir yapraðýný Yüreðe düþen sevgiden/saygýdan/ bile öte
Ya da binlerce kez ölüp ölüp dirilmezdim Ýnceden inceye sýzlatmazdým yüreðimi/yüreðini Esmezdi kasýrgalar buradan oraya Gözden sözden yüzden /düþmezdin/düþmezdim/ ayaða
Bu kadar tiksinmezdim /kendimden/senden/ tepeden týrnaða Bilseydim adý sevgi, dostluk bir daha, bir daha ölmezdim/dönmezdim Didinmezdim Yönelmezdim feryat figanlarýma
Ve göstermezdim tüm çýplaklýðýyla duygularýmý Dökmezdim en derinlerimde Ýstiridye kabuðunda saklý incilerimi Gizlerimi/Gizlerini senin gözün önüne sermezdim Bir masum sevgi /DOSTLUK benimkisi
Diye, diye…Ýnlemezdim
Ve aklamaya uðraþmazdým kendimi deðilmi ki Bilseydim adýnýn sevgi / DOSTLUK olduðunu yanakta býraktýðýn güllerin Parmaklarýnýn izini býraktýðý saç buklelerimin Ki senin de tüm hissettiklerinin Suçlusu beni saymazdým Aklamaya çalýþmazdým Yormazdým, yorulmazdým Benden alýp Ýçine çektiðin nefeslerinin Nedeni ben olmazdým
Dolu olup yaðmazdým baþtan aþaðý Lodos olup esmezdim Taþ olmaz, Yaþ olmaz Kýþ olmazdým Gecene Dününe Gününe Kabus olup eþ olmazdým
Örülmezdim Diri diri gömülmezdim topraða Bir kaç çift gül busesine ,,