Sesime sarıl
Sevdiðim sana bu hazin çýðlýðý
Sensizliðimden getirdim hani bildiðin
Güneþin batmayý sevdiði kýzýl akþamlarda
Hani bir yalnýzlýk baþladýðýnda can evimde
Hani bir de sen yoksun ya,
Sýcaklýðýný aradýðým anlar,
Köpük köpük özlem olursun,
Gözlerimden dökülen....
“Neden bu kadar hüzünlü bahar þiirleri ” dediðin
Menekþeler, lâleler gibi boyun büktüðüm
Duygularýmýn öksüz zamanlarýnda
Hasretine, gidiþlerine yazýlýrdý ya þiirler
Geliþine karanfil olsamda ne çare
Yine gitmeler... yine gitmeler...
Geliþinle gidiþinin arasýnda
Islak kirpikler ve yüreðimde uçurumlar
Hani yollarýný kördüðüm eden
Seni bana bir kez getirip bin kez götüren
Freni patlamýþ zalim feleðe isyanlarým,
Sana bu suskunluðu çaresizlikten getirdim sevdiðim
Boþluðun getirdiði en çetin savaþlarda,
Bir kalkan bile buladýðým anlarda,
Vurulurum,
Yalnýzlýðýn orta yerinde kan kaybederim
Düþlerimin dumanýnda boðulurken
Eskir aynasýnda zaman
Ve tüm güzellikler zindan
sensizliðin sessizliðine sarýlýnca hayat...
Susuyorsam bunca çýðlýðýn içinde
Yaþasam da yokluðunu
Ölümsüzlüðü sevmediðimden deðil
Bu ölüm susuþlarým
Anlýyorsun, biliyorum sevdiðim
Zamanýn eriyen her saniyesinde tükenen,
Ümit güllerini yeþerttiðim,
Yüreðinde kaldý sesim.
Meryem ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.