GÜL FİDAN
GÜL FÝDAN
Sanma ki unutulursun bu gönülde sen.
Bir kere seven asla unutmaz Gül Fidan.
Besler gönlünde gülü hatta sen bilmesen.
Gül kýymeti bilen gül kurutmaz Gül Fidan.
Âþýkla dolu, tüm ülkeler ve de kýtalar.
Aþka kýymet vermiþ geçmiþte tüm atalar.
Aþkýn gözü kördür, görülmez hiç hatalar.
Aþk, insaný pek rahat uyutmaz Gül Fidan.
Aþk ile sýradan insanlar özel olur.
Aþk ile görülen her þey en güzel olur.
Söylenen sözler þiir olur, gazel olur.
Âþýk maþukunu asla satmaz Gül Fidan.
Bir çiçek bile meftun olurken bakýþa.
Karlar delerek güzellik verirken kýþa.
Hercaisi sebep olmuþken bu yakýþa.
Kardelenler hercaiyi atmaz Gül Fidan.
Mustafa EROL
Kardelen ve Hercai... Ýki çiçeklermiþ... Bir gün aralarýnda anlaþýr ve o yazýn açmamaya karar verirler... Ýkiside kýþ ayýnda açaçaklardýr... Ama hercai kardeleni yarý yolda býrakýr... Ondan habersiz yaz mevsiminde açar... Ama kardelen sözündedir. Yalan söylemez yarý yolda býrakmaz... Kýþ ayýnda karý delerek topraðýn altýndan tüm güzelliðiyle ortaya çýkar. Ýþte bundan dolayýdýr ki adý kardelen konmuþtur...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.