gö
Ve son...Yazan bir masaldan beri.
Ben sizin mahalleden seni deli gibi severek geçen çocuk..
Hani kalbinde hep kýrmýzý karanfiller açan,
Hani þiir yazacak cesareti gözlerinden çalan çocuk..
Bütün þiirlerini semalara yazan,
Kucak kucak topladýðý papatyalarý gönlünün cennetlerine umarsýzca salan,
Hani geceleri baktýðýn yýldýzlarý senin için þiirlerinde bal kalbin gibi parlatan çocuk..
Ne dünya umrumda ne bir rüya,
Simit satmaya razýyým pencerenin altýnda..
Bana bir gülümse yeterki bir olsun hayaller.
Bu kalbimin ilk gözyaþlarýydý aþkýna,
Ve son..Yazan bir masalden beri...
Kaderi ’sen’ yazmýþ gibi hayatta þimdi kalbim,
Alabora denizlerinde açýklarýnda batmak bilmeyen güneþlerinin gözlerinde biter.
Dur!..Bir kader,
Bu aþkýn,
Beni hergün derinlerine çeker..
Tek dileðim benim ol yeter,
Gül kokunla sev yeter,
Dert biter o zaman,
Þiirlerime çicekler diker küçük ellerle yazdýðým dizeler,
Sen,ben ve seninle kuracaðýmýz hayaller,
Bir dinlesen bu þarkýmý umut gözlerine açar çicekler,
Bir anlasan bu aþkýmý sen ve ben ve hep mutlu günler...
Seni,sana hiç dokunmadan sevebilen çocuk,
Hani yollarýn üzerinde hep görmeden yanýndan geçtiðin,
Seni sana þiirlerinde melekmiþsin gibi anlatan çocuk,
Tanýsan dünyalar kadar seveceðin...
Cesaretim olmadý hiç konuþmaya,
Seninle bir türlü tanýþmaya,
Seni görünce titrerdi ellerim,
Yüreðim düðümlenirdi yine,
Bu kalbimin ilk gözyaþlarýydý aþkýna,
Ve son ... yazan bir masaldan beri...
Sen mahallenin süleyman bakkalýndaydýn bu aþýk çocuk oradaydý,
Ýnanmazsýn ama hep yanýndaydý,
Sen mahallenin Rýfat kasabýndaydýn,
Bu aþkýna galip çocuk sýradaydý hep arkandaydý..
Sen okul çýkýþlarýnda minübüsleri bekleyedururken,
Aþkýnla yanan çocuk orada olduðunun farkýndaydý..
Aðlardý içim,
Tutulan dilim için her gece prova yapardý aynalar karþýsýnda,
Þiirler yazar cesaretini toplardý güya,
Allahým rüyamýydý gül yüzüne bakakaldýðým anlarda,
Belki o da bana bakar beni anlar da,
Bir kelime yazar dudaklarýyla,
Ah be kader ah!..
Bu kalbimin ilk gözyaþlarýydý aþkýna,
Ve son.. Yazan bir masaldan beri..
Güneþleri 25...(mart olabilir)bak bir nisan akþamýydý,
Yine ayný saatte ayný yerde hep esen o ayný rüzgar,
Ayný aþýk çocuk uzaklardan gül yüzüne bakma çabasýyla önüne geçen insanlara kýzar..
Yanýna gelmek için parça parça olmuþ kalbini bir araya toplamaya çalýþýrken,
Sen her akþam bindiðin hiçbir yer minübüslerine yerine ,
Metalik lacivert koltuklarý deri arabaya binerken,
O deðilde arabayý kullanan çocuðu yanaðýndan öpüp ’sevgilim’ derken,
Ýki buçuk sene geçti ’ya kalbim daha çok erken konuþmak için’ derken,
Bunu hiç mi hesapa katmamýþtým?
Her acý unutulur bir gün,
Ben seni içimde dünyanýn sekizinci haritasý yaptým...
Sense hiç bilmeden bitirdiðin bu aþkta,
Tanrýyý ve kalbimi bu aþka þahit býraktýn.
Bu kalbimin ilk gözyaþlarýydý aþkýna,
Ve son...Yazan bir masaldan beri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.