Duygularýmýn dokusunda gözlerin canlanýr Ve firkatin ellerine papatyalar tutuþturulur. Yaðmalanan hislerimden kalan- ganimetleri- sen alýrsýn. Oysa ki, yeni toplamýþtým, ne de zor toplamýþtým, Hazanda hislerimin bereketine ne dualar okumuþtum. Ýsyan etmiyorum barbarlýðýna, senin de hakkýn vardý, Tek isteðim: Bari ellerini bana býrak senden geriye...
Zaman dýþý zamanlarý kim anlar ki desem, Tarihe gömdüðüm hüzünbaz sevgi kýrýntýlarýmý, Kim toplayabilir takvim sayfalarýndan bir bir? Anlamsýzlaþtýrýlan anlamlarda geriye gelir mi anlamlar? Ben, adýný yokluk koydum bir parça ekmek arayýþý. Gecelerimden sökülüp alýnan sabahlarým gibi, Yankýsý olur düþün, düþsel düþünüþlerde.
Taþ deðilim ya, bilirim elbet sabrýn buzullarýný Öðrettiler bana zemheride, sýcaðýn düþteki soðukluðunu Vah babam, vah! Ne zormuþ sevda, ne zormuþ ben,
Ve Siz; Ey Mitolojiyi acýyla yoðuran aþýklar! Romeus, Mecnun, daðlarý delen Ferhat ve Mem... Affedin beni, günahýnýza girdim olmadýðýnýz senaryolarda Arkanýzdan ne çok kahkaha attým siz yoktunuz…
Aðlamak da varmýþ burukluðunda gülümsemelerin, Aþkýn büyüsüne kapýlmak da varmýþ derin bir espride...
Ama þimdi bir baþka bahardayým... Bir baþka zaman paranoyasýnda... Bir baþka iklimin ikileminde... Bir baþka düþ kýrýklýðýnda, düþler sokaðýnda...
Göðsüme ekiyorken sevdanýn gülîzârýný Ve Açýyorken yapraklarým koklanmadan “Solar mý? ” demeyin sakýn! Bir ben bilirim çünkü. Öyle demeyin, üzülürüm çünkü. Solan ne çok yasemen varmýþ oysa ki Ne çok mayýn varmýþ, tarihin tecellisinde zozanlarýmda, Ne çok ben varmýþ, ne çok biz yokmuþuz meðer,
Bir baþka hançer demini daha yaþýyorum uzay çaðýnda... Hasretin, buharlarý toplarken bulutlara, Özlemlerin ter yaðýþýdýr, temmuz yaðmurlarý... Sýrýlsýklamlýðýnda bedenim yine yaðmurlarý ýslatýr. Ama sen görmeyeceksin, duymayacaksýn da beni, Çünkü acýlarým kadar, sevinçlerim de var...
Gökyüzüne düþürürken seni ansýzýn, Ellerimden kayarsýn nedenli bir akýþta. Nedensiz bir çoðul olursun tekil düþlerde, Nedenlerde yoksun, aramýyorum artýk Olmayan ne-densizliðini…
Meðer sen yokmuþsun düþler sokaðýnda, Meðerse kýsa bir zaman dilimiymiþ aþkýn’lýðýn, Meðerse yalancý bir baharmýþsýn. Çobanaldatanmýþ sevda yüklü bulutlarýn
Baharda güzlere dönüþen bir sarmaþýk Ama ben hala baharlarýmdayým güzlere inat... Ama ben hala öteki-sen-deyim sana inat Ama ben hala düþlerimi saklýyorum çocuk gözlerimde... Ama ben hala düþler sokaðýnda sevdayým,umudum Düþ ekiyorum siyah vedalarýn, mavi akýþlarýna Ama ben hala gülümsüyorum inatlarýna inat…
Ve gidiyorum þimdi sana bakmaya. Gökyüzüne düþmeyi ne çok istermiþsin meðer, Ne de çabuk ýsýndýn karanlýklar krallýðýyla, Ne de çabuk gittin bilinen bilinmeyenlere...