EMİR ALLAH'TAN...
Sebepsiz kýpramaz daldaki yaprak
Sallanýr, emrini alýr bir yerden.
Tohum bitirmeyi ne bilsin toprak
Þillenir, emrini alýr bir yerden.
Dýþardan bakarsan zahir görünür.
Kelebek uçuþur yýlan sürünür.
Kuruyan dala bak, yeþil bürünür
Allanýr, emrini alýr bir yerden.
Nerde tahsil görmüþ küçücük arý,
Ne anlamak mümkün ne akýl karý…
Altýgen petekte gizli esrarý
Ballanýr, emrini alýr bir yerden.
Düþmanýn evinde yetiþti Musa,
Mucize gösterdi elinde asa.
Beþikte konuþtu Hazreti Ýsa
Dillenir, emrini alýr bir yerden.
Eðri gören bil ki doðru bakmadý,
Ýbret gözlüðünü göze takmadý.
Ýbrahim’i ateþ neden yakmadý?
Göllenir, emrini alýr bir yerden.
Hicrete þahittir o Sevir daðý,
Ebu Bekr’in sanki eridi yaðý.
Maðaraya gerdi örümcek aðý
Tüllenir, emrini alýr bir yerden.
Akgül ol-Nebi’nin Kýtmir’i olmuþ,
Rahatý, huzuru O’nunla bulmuþ.
Kehf Ashabý nasýl uyumuþ kalmýþ?
Yýllanýr, emrini alýr bir yerden.
KEMAL AKGÜL(06.10.2009)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.