Nefes alsam boðulacaðm Yüz üstü yata kalýyorum Kan damarlarýmdan akmýyor Kendi pisliðimde ölüp gidiyorum Bu sevda baþka türlü bitmiyor Çýk gel gözümün karasý�.
Bu dünyanýn derdi bitmiyor Birini doldursam biri boþ kalýyor Gökyüzünde bir çift kuþ evsiz kalýyor Hasretin maddeyi yeterince bozuyor Bu halden baþka çýkýþ yok Haydi gel gönlümün yarasý�.
Sorular sorularý kovalýyor Cevaba ulaþan vuslatý bulamýyor Bu nasýl zaman Ahir desem bitmiyor Kopacaksa kýyamet kopsun Geleceksen gel artýk Beklediðim yollar yanýp gider�
Görkem ÖZCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
görkem özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.