Her çiçek tanýr onu, en sevdiði gül idi Aðaçlar arkadaþý, tek dostu bülbül idi Unuturdu geçmiþi kaybetmezdi ümidi -- Bazen ýrmak dolanýr, bazen daðlar aþardý -- Bakýþlarý damlaydý yüreklere düþerdi.
Kuþ sesinde yaþadý, saçýný aldý yeller Hayatýndan mutluydu, ne bilirdi yad eller Hep sevgiyi yaþardý yare þakýrdý diller -- Sevdalarý yaþardý, ateþ ile piþerdi -- Bakýþlarý damlaydý yüreklere düþerdi.
Gönül bir dünya gibi kapý yok bacasý yok Açýlan bu kollarýn günü yok, gecesi yok Aþk tek bir kelime baþka bir hecesi yok -- Belli olmaz geliþi gören gözler þaþardý -- Bakýþlarý damlaydý yüreklere düþerdi.
RABATLI geceye bak yýldýz yýldýz gökyüzü Bana yol gösterirdi, Ay’a benzerdi yüzü Benden baþka kimseyi görmezdi iki gözü -- Kimse baðlamaz beni, bilmem nasýl baþardý -- Bakýþlarý damlaydý yüreklere düþerdi.
Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.