Mutluluðun daim, Huzurun sonsuz, Bahtýn açýk, Rabbim; Yar ve yardýmcýn olsun.
Nereden baþlamalý söze bilmem ki? Dilim kör düðüm, Baþým çatlamak üzere, Ýçim parça bölük, Et týrnaktan kopmuþ gibi koparýldýn, Babalý yetim kaldýn, Kahrolasý ayrýlýðýn kahrýndan, Aklýmý baþýmdan aldýn.
Nereden baþlamalý söze bilmem ki, Çile desen dopdolu, Acýnsa dayanýlmaz, Yaram var ki sarýlmaz, Aramýzda daðlar var, Ha! demekle varýlmaz, Siyaha bürünmüþ renkler, Ne yana dönsem pus, Gündüzler elem yüklü, Gecelerim zift gibi, Rüyalar kâbus.
Nereden baþlamalý söze bilmem ki? Evlat hasretiyle dolu acýlardan, Beni saran prangalardan, Seni çalan yýllardan mý? Tenhalara çekilip, Ciðer yangýnýma döktüðüm, Gözyaþlarýmdan mý? Allah’a yakarýþlarýmdan mý?
Nereden baþlamalý söze bilmem ki, Anýl’ý doðuruþundan, Anne oluþundan mý? Halýcý oðlundan, Evinin yokuþundan, Kalbimin kopuþundan mý?