SİYAH DUYGU
Ömrümün kandili söndü sönecek
Baþýmda delice esti yalnýzlýk
Mevsimler hazana döndü dönecek
Bahtýmýn yolunu kesti yalnýzlýk...
Sýrtýmdan inmeden acým dinmeden
Köle yaptý kýrbaç vurdu sinmeden
Yezit nefretini hiç çekinmeden
Öksüz bedenime kustu yalnýzlýk...
Batýrdý güneþi çekti perdemi
Karanlýðý mahkûm etti her demi
Çözdürmedi neyse sýrrý, erdemi
Ne konuþtu ne de sustu yalnýzlýk...
Acaba vadesi dolabilir mi?
Hasret çiçeklerim solabilir mi?
Delirmek kurtuluþ olabilir mi?
Aklýmýn üstüne bastý yalnýzlýk…
Geceden sabaha koþum bitmiyor
Vuslat kurasýnda boþum yetmiyor!
Ev sahibi sanki kovsam gitmiyor
Adýný kapýma astý yalnýzlýk…
Kalemi fethetti talan eyledi
Gülþenim gerçekti yalan eyledi
Þükreden dilimi nalân eyledi
Sabrýmýn sesini kýstý yalnýzlýk…
Aynam; bedenini kýr at diyorken
Bu yara geçilmez sýrat diyorken
Yanaðýndan akan Fýrat diyorken
Yakup gözlerdeki yastý yalnýzlýk…
Sensizlik doðurdu bu canavarý
Aciz kaldý dostun çile savarý
Dönmezsen ölür mü kahpe davarý?
Çobaný kahreden sesti yalnýzlýk…
Yenmez mi kartlarýn asý var onda?
Kumarbaz korkunun hasý var onda
Azrail’i çeken pusu var onda
Korkarým çekecek resti yalnýzlýk…
.
.
.
Siyah pençelerle siyah vuruþtu
Siyah giysilerle siyah duruþtu
Siyah sermayeden siyah kuruþtu
Siyah duygularda SOS tu yalnýzlýk…
Siyah güneþlerin siyah baðrýdýr
Siyah ötüþteki siyah çaðrýdýr
Siyah hastalýktýr siyah aðrýdýr
En siyah makamdýr rast-ý yalnýzlýk…
.
.
.
Kuzu eder yollar kurda varýnca
Ahtapot kollarý ufku sarýnca
Beynimde cenk eden ejder karýnca
Daðlarýma çöken sisti yalnýzlýk…
Ýçimden evimi yýkmak geliyor
Tutup boðazýmý sýkmak geliyor
Bu sürgün hayattan býkmak geliyor
Bir bilsen ne bela histi yalnýzlýk…
Boynuma atýlan tek ilmek gibi
Ve daraðacýna çekilmek gibi
Topraksýz saksýya ekilmek gibi
Anlamsýz hallerin mesti yalnýzlýk…
Heyhat! Bu savaþa nokta koyamam
Bilirim askeri çokta koyamam
Emrine uymayan yokta koyamam
Rütbece her derdin üstü yalnýzlýk…
Yanýmda olsaydýn þafak sökerdi
Depreminle gurur çatým çökerdi
Bütün acýlarým yaprak dökerdi
Bir sen yanýmdayken küstü yalnýzlýk…
Öðretmenim oldu öðretti bana
Ey Kâbem! ne kadar muhtacým sana
Secdeye giderken maddeyle mana
Manayý dirilten süstü yalnýzlýk…
Göklerden bir umut þimþek salýndý
Yoksa… Sen mi geldin kapý çalýndý
Hücremden kaçarken beter alýndý
Siyah duygularda SOS tu yalnýzlýk…
Artýk þairlerin dostu yalnýzlýk…
Temmuz 1998
Dr Uður KALFA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.