ÇÜRÜYEN YANLARIM
dallarýma çok yüklendiniz aylardýr
çekemez oldu bedenim
ruhum parçalandýkça biriktiniz
yeþilim kalmadý þimdi sarýya çaldý rengim
ya da kahverengi
sonu yok oluþ
yapraklarým dökülememekte
sonbahara geçenkinden daha çok hediyem var
birikti yýðýldý üstüme hepsi
arada bir yeþillendi sandým
aydýnlanýr gibi oldu içim
yanýlmýþým meðer
yalancý baharmýþ
adý da ilkbaharmýþ
çiçekler,tomurcuklar, yapraklar falan
hepsi yandý kül oldu
yaklaþtýkça sýcak, bedenimi acýya boðdu
yaðmurlar bile söndüremedi bu koru
öyle bir kor ki
birinin bittiðini sanýp
bir yenisinin kaygýsýyla uyandý yüreðim
oradan oraya
…ve yine sonbahar
dökülmüyor çürüyen yanlarým
gitseler boþ kalsa dallarým
üþürüm elbet ama direnirim
yalnýzlýðým bedenimi terbiye eder bilirim
yapraklarým
bir sonraki ilkbaharda yine gelirsiniz
bir mevsim ara verin
yalnýz býrakýn biraz da
belki bu sefer yalancý olmaz baharým
gerçek bir ilkbaharýn sevinciyle coþarým
...ama þimdi sonbahar
hazaným,
teker teker gelsin acýlarým
dallarýmý kýrmadan lütfen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.