Adýnýn geçtiði tüm þiirlerimden çýkarýp attým seni Hiç bir harfe, hiç bir cümleye, hiç bir duyguya deðmezmiþsin sen Gece gündüz haykýrdýðým,sana yazdýðým, heceye döktüðüm þiirlerimi yaktým Gecelerimi verdiðim, yüreðimi deldiðim, kýymet bilir dediðim, kýymet bilmeyen deðersizmiþsin sen Ne var ne yoksa sana dair, hepsini topladým birer birer Kaldýrdým attým çatý katýna, kilit vurdum kapýsýna Bir kara gül býraktým sana, yýllarýn anýsýna Bir kara güle bile, aslýnda laik deðilmiþsin sen
Karanlýða mahkum ettim seni, mezarýndýr çatý katým Týrnaklarýnla kazýsanda duvarlarý, kurtuluþun yok oradan Ben seni çoktan yüreðimden de silip attým Çýkarýp attým seni hayatýmdan ve anýlarýmdan da Öldürdüm içimde seni, yaþamýyorsun artýk Öldüðüne sensiz geçen gecelerim tanýk Olmayacak varlýðýn, bundan sonrada yarýnlarýmda
Yaralarýma tuz bastým, geçmiþimi ipe astým, bakýþlarýný eskiciye sattým Bir defter açmýþtým, þimdi o defteride kapattým, seni allaha býraktým Benim sana yalvardýðým kadar, þimdi sende yalvar allaha Günah dediler, yapma dediler, kula tapýlmaz dediler Oysa ben tapmýþtým sana..Ýnanmýþtým aþka..Yoktu gözümde senden baþka... Karaya çaldýn günlerimi, çýkmaza sürükledin dünlerimi En sonunda, yaktýrdýn bana þiirlerimi.. Yaktýn yüreðimi Affetmiyorum, affetmeyeceðim hiç bir zaman seni
10 Nisan 1997 - Ozan Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan75 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.