Ölümümüze aðlamasýn diye , Soldurduðum tüm çiçeklerin mezarý belli deðil Þarkýlara ezberlettim ben aþkýmý, Artýk hep sen çalacak türküler,hep biz Sonsuza kadar aþýklar bizi söylecekler. Lal bir aþk iþte.. Býrak ayakta ölsün onurlu, namuslu. Diz üstü ölmekten,sürünmekten daha iyi deðil mi yaralý?
Çýkmaz bir sokaðýn esiriyim. Bana bir beden büyük gelen düþlerinde hevesinmiþim. Ateþe gönül veren bir mum iþte, Erisede hala ateþi sönmesin diye harlamaya çalýþan Acýyla kazdýðýmýz çukurlarda kaybettiðim can parçalarý, Ve bize aðlayan ömrüm. Biliyor musun? Sevda masallarýna hep aðlanýr. Ve melekler hep cenneti haketmiþlerdir.
Gözyaþlarýmýzýn rengini hep ayný sanýp kýyamadýðým Boþver sakýn üzülme sebebime, Ben çoktan yükledim tüm suçlarý kadere Þimdi anladým.. Uðruna feda edebilecek deðerlerle ölçülmüyormuþ sevgi, Öyle olsaydý eðer seni kaybetmezdim. Dilenmezdim secdelerde hala Allah’ýma seni.
Hala yalvarmazdým aramýzda ki yollara, Sonsuz bir mahþerin tam ortasýnda yitik umutlarýmla, Bir baþka renk giydirmezdim sevdama. Tüm kahpeliklerden ayrý tuttuðum, övündüðüm yüreðimle, Bir lokma helal sevgi istemezdim senden. Bir esir gövdenin içinde mülteci isteklerimle sýðýnmazdým kokuna, Yanmazdým cehennem alevlerinden beter.
Þimdi kimin bile boyadýðýný bilemeden mimozalarýmý kan kýzýllarýna, Kabüllenmezdim tüm iblislerin günahlarýný bebek gülüþlerime, Ay’da doðmuyor artýk biliyor musun yasak þehirlerime? Ellerin kadýný ol diye umursamadan býraktýðýn akþamlarda, Hani dört mevsim kar yaðdýrmazdý Rabbim? Oy baþka dünyada parlayan þimal yýldýzým Nafile gözlerin deðiyor diye bakmýþým uzaklarda, Üzerinde baþka seviþmelerin kokusu varken beklediðim Ben kimi sevmiþim kimi? Senin gökyüzün meðerse doðarmýþ baþka dünyada, Benim þimalim hiç kaymaz baþka yýldýzlar gibi hep burda.
Ve sen unuttun.. Ýmkansýz, sadece biz garip kullara, Sonu yok diye üzerime giydirdiðin kefenlerle Ölümsüz aþkýma hiç bir mezar yok bu dünyada Sadece bil.. Çaðýrmalarým gelmen içinde deðil asla Duyulmadan haykýrmayý ,sesime yosun tutmayý, Görmeden sevmeyi, çoktan öðretmiþim yüreðime Çoktan öðretmiþim cesedimi sürüklemeyi nefesime.
Belki yalnýþ bir öyküydüm senin için ,belki bir þiir, Defalarca yalvardým yeniden yaz beni, Denemedin bile,deðmez miydim? Ama ne olur unutma.. Ben bir þairim seni,bizi,aþkýmýzý defalarca yazabilirim. Hiç bir zaman noktasý ve sonu olmayan bir þiirim. Sonsuza kadar bu þiiri virgüllerle uzatabilirim. Ve hep senle bitmeyeceksin... Virgüllerle,seninle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemin00 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.