ADAM
O’na sorsan mutluydu......!
Mutluluðun ne olduðunu bilmeyen adam
Her günü diðeriyle ayný geçmiþ
Karanlýk dünyasýnýn kralýydý O.........
Sefaletin babasýný görmüþtü
Kýrka varmak üzereydi yaþý
Kimsesizliðin göbeðinde
Koca bir hayatý devirmiþ
Hep dimdik dururdu
Sýcacýk bir elin okþamadýðý baþý
O sokaklarýn çocuðuydu
Sonra oldu sokaklar onun çocuðu
Hiç kimseydi herkes için
Öylesine bakýp geçerdi çoðu
Bir saati vardý kordonu sarý
Kimbilir ne zaman durmuþ
Her gün arþýnlardý boþ kaldýrýmlarý
Sanki dünyasý o saatle birlikte durmuþ
Dað gibiydi
Paslý yüzünün ortasýnda
Elmas gibi parlayan yeþil gözleri sürekli kanlýydý
O yaþam mahkemesinde yetim olmaktan zanlýydý
O’na sorsan mutluydu .......!
Mutluluðun ne olduðunu bilmeyen adam
Bir gülü koklamýþmýy dý
Balýk yemiþ miydi mesela
Uçurtma uçurmuþ muydu babasýnýn gölgesinde
Annesi saçlarýný taramýþ mýydý
Düþünmemiþ ti belkide hiç adam
Sýð köþelerin erbabýydý O
Parke taþlarý tek sýrdaþý
Ama sorsan mutluydu
Hep gülümserdi sapsarý diþleriyle kendini harcayan hayata
Her þeyiydi
Küçükken yolda bulduðu oyuncak atý
Ve O kendi dünyasýnýn kralýydý
Kimbilir nasýl son bulacaktý
Kadýna kýza deðmemiþ hayatý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.