KELEBEK YANKISI

seni beklerken uzak bir anýn görüntüsüne yazýlan
bir þiir takýyorum yalnýzlýðýmýn yakasýna

bir kitabýn en ücra köþesine atýlmýþ,
ancak sýrra ermiþlerin çekip çýkaracaðý
bir mýsrayla iþliyorum kenarlarýný

saçlarýma dolaþýyor
omzuma konan kelebeklerin ayaklarý

-kanatlarýnýn rengini solduruyor sarý hüzünlerim-

Tenime çarpa çarpa intihar ediyorlar

Avuçlarýmda biriken ölülerle
Hücrede boylu boyunca uzanan arkadaþýmýn yüzünü örtüyorum
Gökyüzünde asýlý kalan bir slogandan yaðmaya baþlýyor küfürler

Eþyalarý yutan karanlýkta
kapý dýþýndan sýzan seslere teslim oluyorum

kelebeklerden arta kalan bu baldýrý çýplak þiir
sökülmeye baþlýyor ilk hecesinden

onlar kalemleriyle aðýzlarýný kapatmýþ susarken
mýsralar devriliyor üstlerine

Bense baþkaldýran dizelerin omuzlarýnda
bir gerillanýn namlusuna iliþip
daðlara iltica ediyorum

kelebekler silahýmda!

Nilay Akçay
( YASAK MEYVE,SAYI 43,MART-NÝSAN 2010)
Sosyal Medyada Paylaşın: