ADLARI ANNE KADINLAR 28.02.07
-1-
Bir kadýn süzülür
Karanlýðý yararak elleri
Kýrýk camlarýn ýþýksýz
Issýz
Koridorlarýn ortasýndan
Geçerek içeri
“Anne”dir tüm isimleri
Bir güvercin uçar
Oruçlu yaz akþamlarýna deðip geçen
Bir bardak huzurdur
Anne eliyle hazýrlanmýþ
Ýftar sofralarýna düþen
Çocuk gülüþleri armaðan kýlýnmýþtýr ve
O ilk öðrendiði günden beri
Yani anne olacaðý
Anne olduðu
Anne kaldýðý ve öldüðü güne kadar
Ve analar
Çocuk gülüþleriyle ölçülü ömürler yaþarlar
Alýçtýr bazen bozkýrda, tek baþýna
Gelip giden yolcularý gözeten
Ve hep bir sýðýnak
Hep bir liman gibi
Dingin ve sýcak
Köy meydanlarýnda
Yalýn ayaklý çocuklarýn analarý
Önlerinde peþkir dolalý
Kolçaklarý renk renk boyalý
Yazmalarýnýn oyalarýnda
Nice düþ kýrýklýklarý
Nice acýlar saklý
Kadýnlar koþturur yollarý
Ve Kentlerde kadýnlar
Omuz baþlarýndaki tümsek
Çocuk baþlarý
Þubat’larý ve Nisan’larý
Birer nefes gibi ciðerlerine çeken çocuklarýný
Korumaya meylederler
Ýþe gidip dönerken bedenleri
-2-
Haþhaþ kozalaklarý alýr ellerinin sýzýsýný
Ve gözlerin hasret karasý
Çýkagelir memleketim odalardan içeri
Seni düþündüðüm zaman
Buðdaylar hep baþak baþak
Ben hep hürüm sana koþarak
Ellerinin acýsýný alýr haþhaþ kozalaklarý
Bir koku anýmsatýyor þimdi bana
Geçmiþte yaþadýðým hastalýklarý
Tarhana çorbasý soba ateþi ve annem
Alnýmda nasýrlý parmaklarý
Dokunurken ýlýman düþlerle
Dolduran ufuklarýmý
Ve saçlarýndaki aklar
Karanlýðýn içinde ýþýk demetleri
Gençtin sen de bir zamanlar
Kime verdin bu emekleri
Saçlarýnýn aklarý
Karanlýðý yaran ýþýk demetleri
Eteklerin ne uzun anne
Bileklerin ne güçlü
Ve yüreðin çürük mü çürük
Aðlar her bebek aðlamasý gördüðünde
Acýlarýn ne çok
Bizim duymadýðýmýz
Duyurmadan yaþadýðýn
Acýlarýn ne çok
Anne olmak ne zor
Ne zahmetli meslek
Anne demek
Diyebilmek…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.