Yokluðun cam kýrýklarý gibi saplanýr ha saplanýr Yüreðimin tortusu kan revan olur Gözlerine yaþ deðmesin yanlýzlýk kapýna uðramasýn Benim ömrüm sana da bana da yeter gülüm
Mazinin geçmiþi hançer misali vurur yüreðimi Kanar ha kanar caným yanar ben can veririm Ellerinde güller kurumasýn hüzün sana uðramasýn Benim ömrüm sana da bana da yeter gülüm
Þimdilerde koyu bir yanllýzlýk sarar bedenimi Sarar ha sarar yüreðimi yaþadým sensizliðin bedelini Acýlar seni görmesin hazan yapraðý düþmesin sana Benim ömrüm sana da bana da yeter gülüm
Olur da ömrüm yetmez kapýný çalmaz bu yürek Bil ki yokluðunda can verir bu beden Ýþte o zaman benim ömrüm sen de kalýr ben giderim Yokluðunda yaþamaktansa fedakar ölmeyi tercih ederim (GÜLÜM)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERHAN ÇIKAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.