HANİ BİR DÜŞ KURARDIKYA SENİNLE 2
hani bir düþ kurardýkya seninle
uzak diyarlarda
sahil kenarýnda küçük bir kasaba
denize nazýr küçük bir kulubemiz olsun isterdik
Kapýsýnda çýngýralý bir tokmak
hep mutlu olmaktý emelimiz
ölüm bizi ayýrmadan yoktu
yoktu bir birimizden ayrýlmak
bahçesinde çocuklarýmýz koþuþtursun
ben lüle lüle saçlý bir kýzýmýz olsun isterdim
sen ise hayýr
erkek adamýn erkek oðlu olur derdin
ben evimizi maviye boyayalým
umutlarýmýz gibi hep canlý olsun derken
sen ise tutururdun illede sarý olcakcak diye
çok þeyde gözümüz yoktu
iki oda bir kulubemiz olsa kafiydi.
odanýn ortasýnda tenekeden bir soba
üstündeki kestane kokularý yayýlsýn isterdik odaya
gönül közünde piþmiþ bol köpüklü bir kahve
bir de yürekten gelen sýcacýk bir buse
bunlar kafiydi günün yorgunluðunu atmamýza.
dýþarda yaðarken lapa lapa kar
dizlerine koyacaktým baþýmý
sen okþarken kar beyazý saçlarýmý
biraz daha sokulacaktým koltuk altýna
sevgiye muhtaç arsýz kediler gibi.
sen daha sýký basastýracaktýn gün yanýðý baðrýna
bir meclis kuracaktýk barakamýzda
dýþ iþleri bakaný sen
iç iþleri bakaný ben.
ne seneryolar yazmýþtýk yeþilçam filmleri gibi.
þimdi esamen okunmuyor gönül odaðýmda
yoksun ,yokum yanýn(m)da.
Ne yanan sobanýn ateþi
ne de kestanelerin kokusu ýsýtmýyor
ayaz vurgunu yüreðimi
yoklugunda ne sözler birikti
bir bilsen gönül heybemde
aðustosta üþüyorum hadi ýsýt
ýsýt sevgili arsýz sýrnaþýk kedini
her geçen gün bir önceki günden daha çok
daha çok özlüyorum ben seni
Safiye Samyeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.