ISTANBUL

ISTANBUL
Özlem dolu hasret dolu
Kapadým gözlerimi andým seni
Düþledim yýllar yýllar öncesini
Sana hasret sana sevdalý
Genç kýzdý o
Nasýlda geldi heyecanla
Sevinçli umut dolu
Henüz genç kýzdý 17 sinde
Uçuyordu sanki küçücük kalbi
Ýstanbul diye diye
Gezdi gezebildiði kadar
Ramide aþiyanda Sarýyer de
Dolaþtý gönlü yine
O zaman baþkaydý Ýstanbul
Yoktu asma köprüleri
Boðazý saran
Devasý evler yoktu çok katlý olan
Baþkaydý Ýstanbul
Küçük kýzýn yüreðinde
Çok baþkaydý vapurlarý
Yollar daðlar boþtu o zaman
Hani derler ya Ýstanbul yedi tepe diye
Öyle idi belki o zaman
Cumbalý evler vardý tahtadan
Yazlýk sinemada film izledi
Býkmadan usanmadan
Ramide cumbalý evin penceresinden
Gündüzleri kapalý çarþý da
Dolaþtýlar Topkapý sarayý camileri
Gezdiler durmadan
Laleli hayalinde kalan
Ah Ýstanbul genç kýzýn
Rüyalarýný süsleyen
Aþiyandý aþiyan
Film çeken sanatçýlar gördü
Ayrýlýr mýydý yanlarýnda
Sevdiði sanatçýlardý
Film çeken
Yýllar geçti ama hala unutmadý
Unutulmadý Ýstanbul
Ayþe kýzýn rüyalarýný süsleyen
Defalarca gitti gitti ama
Ýlk anýsý baþka ilk yaþadýðý
O çok mutlu anlar
Ah Ýstanbul Ýstanbul
Boðazýn ayrý güzel surlarýn
Þimdi gerdanlýk gibi köprülerin
Kýz kulesi daha nicelerin
Artýk yenilendin yenisin Ýstanbul
Ayþe KARAN
ISTANBULA ÝLK GÝDÝÞÝM

1965 yýllarý ýstanbul anýlarý

Sosyal Medyada Paylaşın: