mutluluk

Seni gördüm birkaç gece önce rüyamda.
Nede üzgün duruyordun bilemezsin
Karanlýktý, yüzünü tam göremedim.
Ýçimde garip bir burukluk vardý
O gecenin sabahýnda.
Yoksa yoksa sen hasta mýsýn?
Saðlýðýna dikkat et bir tanem.
Sana bir tanem dedim
Buna hakkým olmamasýna raðmen
Kendimi alamadým,
Parmaklarýma yenildim.
Sana bir tanem derken içim titredi,
Ürperdim her nedense…
Biliyor musun?
Sanki seninle bu güne kadar her gün
Görüþmüþüz ve görüþmeyeli bir hafta gibi
Koca bir ömür geçmiþçesine
Sabýrsýz ve sanki aklýný yitirmiþ gibiyim.
Ey sen!
Her gece gökyüzüne bakarak parmaðýmla
Kaþlarýný, dudaklarýný, gözlerini çizdiðim.
Sokaklarda sersem, sersem dolaþmama
Sebep olan sen! Söylermisin?
Varlýðýndan þüphe duyduðum mutluluðun
Kendisi misin?...
Þu an sana bir nefes kadar yakýn olmak
Ancak hayallere mahsusmuþ.
Ben dünyanýn bir ucunda, sen ise Ýstanbul’da.
Mesafelerin ne önemi olabilir ki?
Ben sana aþýðým ötesi yok!
Sen bu okuduklarýný belki ciddiye almaz
Gülüp alay bile edebilirsin. Klasikleþmiþ
Ve bu devirde yaþanýlmasý imkânsýz
Duygularý olduðu gibi önüne sermeye
Çalýþan benle.
Þunu bil ki, þu an ölümle pençeleþen
Umarsýz bir hasta misali, þu karþýmdaki
Asýk suratlý duvarlarla konuþuyorum
Sanki senle konuþur gibi.
Haklýsýn.. Son satýrlarda biraz abartý olabilir
Ama kalbim ne dediyse yazdým.
Çünkü sana aþýðým, ötesi yok… Bu þiir sana …i

Sosyal Medyada Paylaşın: