İHTİYACIM VAR

sessizce çekildim bir köþeye
acýlar gelmeye baþladý üzerime
çare bulamadým yaþ dolu gözlerime
ihtiyacým var benim þevkate sevilmeye

mahkum oldum yaþarken ölmeye
tek baþýma kaldým þu alemde
açamýyorum derdimi hiç kimseye
ihtiyacým var benim þevkate sevilmeye

acýmaya baþladým kendi halime
dönermiyim acaba eski günlerime
bekliyorum telefonum çalar diye
ihtiyacým var benim þevkate sevilmeye

kader düþürdü beni bu hallere
bütün dertleri hep atýyorum içime
adnan mahrum kaldý gülmeye
ihtiyacým var benim þevkate sevilmeye

sana ihtiyacým var anlýyorsun deðilmi

ADNAN AKAR
Sosyal Medyada Paylaşın: