Bakmýþým, ama görmemiþim seni. Duymuþum, ama dinlememiþim. Dokunmuþum, meðer hissetmemiþim seni. Bilmiþim, ama tanýmamýþým gerçek beni.
Aslýnda her þey seni ilk gördüðümde baþlamýþ. Gözlerine ilk baktýðýmda, sesini ilk duyduðumda, Elini ilk tuttuðumda sevmiþim içten içe seni. Anladým ki sana zaafým iþte o gün baþlamýþ.
Ne aklýmdan çýkmýþsýn, ne kalbimden sonra. Yýllardýr içimde yaþadýðým mahzunluk senin eserinmiþ. Meðer senmiþsin bendeki o kapanmak bilmeyen yara. Bendeki tek noksan; senin eksikliðinmiþ.