ARDIMDA BİR BEKLEYEN VAR DEME ARTIK
ülviye
ARDIMDA BİR BEKLEYEN VAR DEME ARTIK
Seni beklerken, ömrüm sarardý
Karardý gecelerim, buhrana daldý
Sanki herþey, bir oyundu, perde kapandý
Ardýmda bir bekleyen var deme artýk..
Tek tek satýrlarda, aradým seni
Tenha yollarda, sürüdüm izini
Matemin yaksa, kül etse de beni
Ardýmda bir bekleyen var deme artýk..
Açmaktan yorulmuþ, artýk beyhude
Su gibi çaðlarda, akar derine
Salýnarak gelen, sen olsan bile
Ardýmda bir bekleyen var deme artýk..
Eðsem baþýmý, yaslasam omzuna
Ilýk meltem esse, güzde baharda
Eren dese ki, gel artýk, gel artýk bana
Ardýmda bir bekleyen var deme artýk..
Kilitledim ruhumun, kalbimin kapýsýný
Feryatlarýma karýþtýrdým, çýðlýklarýmý
Sýcak çöller, kavursa bile avuçlarýmý
Ardýmda bir bekleyen var deme artýk..
Zarflarda açýlmamýþ, mektuplar mühürlü
Gönül atölyemde, çizdim büstünü
Hicranda, seyretmekmiþ gibi ömrümü
Ardýmda bir bekleyen var deme artýk..
Bir vuslat, keman sesi, kulaklarýmda
Sanki arþ-ý âlayý dinliyor, parmaklarýnda
Biz tek gözlerine, kayýtsýz kalamasamda
Ardýmda bir bekleyen var deme artýk..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.