Hani sen gittin ya,iþte ben bittim. Çektin ellerini ellerimde,ben düþtüm. Bir kum heykeli gibi,daðýldým sahile, karýþtým çakýl taþlarýna. Muradým’dý be gülüm nafile dokunamadým. O kývýr kývýr ipek saçlarýna.
Ve sen gittin iþte,sanki durdu zaman. Her þey anlamsýz,çarellerim çaresiz. Güneþ bir baþka doðdu,rüzgar sustu, umut yýldýzým bile bana küstü. Yok artýk o parlayan dilek yýldýzým. Sen gittin ya, ben artýk yapayalnýzým.
Ve sen gittin,iþte ben bittim. Dileðim sendin.Yarým kaldý ahdým. Oy be anam oyyyy..............! Meðer ne karaymýþ benim bahtým. Bitti hayallerim,yýkýldý gönül tahtým. Ve sen can damarýmdan aktýn. Bir damla kor gibi. Yüreðimi yaktýn’da gittin.
Ýbrahim Yuka (Bir gün mutlaka)
Sosyal Medyada Paylaşın:
***Birgünmutlaka... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.