Ýçimi sýzlatan bir gülüþ var gözlerinde Ayný zamanda adýný koyamadýðým bir hüzün Çözmedim bir türlü seni mutluydun desem, peki hüzün neden? Bana derdin ya hep ’’bulmacayým gel çözersen’’ diye Çözemedim, çözülmüyor bu bulmaca Her an, her saniye dahada karýþýyor üstelik Bazen öyle yakýnsýn, sýcacýk Bazen bir o kadar uzaksýn, kanýmý dondurur bakýþlarýn Nasýl birþeysin sen? Yaklaþtýkça kaçan, kaçtýkça kovalanan Belki böylesi hoþuna gidiyor Hep ulaþýlmaz olmak Neden yaklaþtýrmýyorsun ki kendine Korkuyordun belkide Korkuyor musun incinmekten Belki zayýf tarafýn buydu Bundandý bütün uzak durmalarýn O sert kaya gibi duvarlarýn içinde, Kýrýlmasýndan korktuðun Camdan bir yürek taþýyordun
S€ssiz P€ri
24.9.2008 Saat: 23:07
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.