...-Sözlerimin bittiði yerdeyim.
Suskun, sakin.
Konuþmaya ne derman kaldý,
Nede konuþacak bir þey.
Dinlerken sözlerini,hakaretlerini.
Nasýl söylersin seni sevdiðim yalandý,
Dolandý diye.
Kalakaldým donuk,sessiz.
Buz kestim.
Ne hevesle koþmuþtum yollarýna.
Çantamda,yolda yürürken vitrinde gördüðüm hediyen,
Parmaðýmda taktýðýn yalandan yüzük.
Sen hayattýn,herþeydin bende.
Seninle olduðum her geçen gün,
Huzura ulaþan merdivenleri tek tek çýkýyordum.
O kadar çok zaman boþa gitmiþ ki,
Þimdi yalandan kurduðun mutluluðun zirvesindeyim.
Uçurumlar var önümde.
Son sözünde, ittirdin beni derin bir boþluða.
Kanatsýz bir þekilde,
Düþüyorum yavaþ yavaþ.
Yalnýzlýðým da üþüyorum.
Gün güneþ doðmuyor.
Duvarlar üstüme geliyor.
Kaçtýkça senden,
Sana koþuyorum.
Fakat geriye dönüp bakýðýmda ayný yerdeyim.
Gittiðim kadar geri dönüyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.