Sen bir gülsen: Güneþ batar utancýndan, Çýkamaz ay ortalýða gece, Yýldýzlarýn binlercesi fark edilmediklerini sanýrlar Gýptayla bakarlarken çok uzaklardan. Zaman durup seni izler, Binlerce sene hiç gülünmemiþçesine.
Sen bir gülsen: Deniz sakinleþir aniden, Seni daha iyi görmek isteyen balýklar Ýsyan ederler sudan çýkamamaya. Su, susaman için dua ederken, Hava, havasýna atar: “Her an nefes olur gezerim onun dudaklarýnda” Ve yokluðunla yanarken içim, Bir gül sen olur, Sihriyle gülümsemenin. Dallarý sanki ellerin, Yapraklarý tenin. Kör bakýþlarý altýnda Varlýðýna inanmayan gözlerin Ona bakýp bakýp Gülümserim, Sen Bir gül...Sen... Sosyal Medyada Paylaşın:
ressam4454 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.