HASRET
Þu daðlarý delipte gelebilsem yanýna
Özlemle kucaklasam görmezdim dünyalarý
Hasretle kollarýmý sarabilsem boynuna
Doyamam gözlerine sonsuza dek bakarým
Senden uzakta günüm bil ki bomboþ hazandýr
Bana kalan tesellin o güzel anýlardýr
Olmayýnca soluðun gökyüzü kapkaradýr
Aðlarým yokluðuna kurudu gözyaþlarým
Her gece düþlerimde dizimin dibindesin
Gözlerin gözlerimde sanki uçar gibisin
Ellerim avucunda býrakýpta gitmezsin
Uyanýnca anlarým yokluðuna yanarým
Geçti yaz,geçti bahar sadece hazan gördüm
Bir gül idim sarardým,ne sevindim,ne güldüm
Kurumadý gözyaþým hayalini düþündüm
Her ayrýlýk vaktinde ardýndan el sallarým
Bir dem ayrýlmaz iken birdenbire ayrýldýk
Hani kumrular gibi ayrý soluk almazdýk
Yýkýlsada bu dünya baþka þeye bakmazdýk
Son kez seni görmeye günleri hep sayarým
Ömrüm geçti hasretle atarým hep içime
Dertlerim elvan olmuþ yanarým kaderime
Bir gün solsa bedenim gelirseniz kabrime
Duanýzý beklerim varsa biraz hatýrým
SABÝHA SERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.