Sen öyle bakýnca çocuk: Ýri iri, ýslak ve masum Utanýyorum yaptýklarýmdan. Kalbimdeki kinimden utanýyorum. Sen gibi ele vermiyor yalanlarýmý gözlerim Ustalaþmýþ gözlerimden utanýyorum. Gözlerim ben istersem belli ediyor sevdiðini Sevgisini saklayan yüreðiden utanýyorum.
Sen öyle bakýnca çocuk: Öyle güzel, öyle masum Utanýyorum “para para” diye cebelleþen gelgitlerimden. Küfürlerimden, Bir bir umut kapýlarýný kapadýðýmdan utanýyorum. Duygularý ezik diriltmeden yaþadýðýmdan, Özgürlüðün ellerini baðladýðýmdan, Öyle yalancý, ayýp konuþtuðumdan Utanýyorum...
Daha bir onurlu oluyorum seni anladýkça. Daha bir büyüyorum hayret ediyorum basit düþüncelerime ufacýk bedeninde kocaman kalbini bildikçe utanýyorum daha az sevdiðim için. ve kendim büyürken koskoca Küçücük kalmasýndan yüreðimin Utanýyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.