.....B İ L E M E D İ N ..........

Taþýyamazken omuzlarým hasretini;
Yüreðim çok kýrgýn..dokunma bana..
Açtýðýn her yara ayrý sýzlýyor,
Hani sýðamadým ya senin, küçük dünyana?

Sen yürek yangýnýmý gördün mü benim?
Ýzledin mi bir gölge misali geceleri..
Yýldýzlarýmý tek tek gözlemledin mi?
Yalnýzlýðýn aldatan þehvetini
Duyupta avuçlarýnda bir ter gibi..

Dalgalarda duydun mu sesimi?
Hani kayalýklarý çýlgýnca okþayan
Sesinde þarkýmýzý biteviye..
Aðlamýþým..gülmüþüm umurunda mý diye?

Rahat uyuyor musun? En önemlisi..
Yastýðým baþýmda bana düþmanken..
Gözlerim tavanlarda, bir hayal resmederken...
Gülüyor musun çýlgýnca yalnýzlýðýna?
Kilitliyor musun kapýlarýný gönlünün
Kýrýyor musun sevda zincirlerini erkenden..

Korkuyor musun güz yaðmurlarý gibi
Sel olup akan gözyaþlarýmdan...
Ürküyor musun mýsralarýmdan
Heyelanca dökülürken yüreðimden..

Beyaz karanfilleri denize deðil;
Hiç gidemediðin raylara býrak..
Ve geçip giden trenlerin
Ardýndan uzunca bak...
Avuçlarýndan bir su misali kayarak
Akýp giden zamana kendini býrak...

Yaþam sevincimi çok oldu yitireli;
Özler ölümü insan, kaybedince bir eli..
Sen kimi sevdiðini hiç mi hiç bilemedin
Ve nasýl çýlgýnca sevildiðini....


.........ESRA DEREL..........


30.09.09-ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın: