SÖYLEYEMEDİM KİMSEYE
Söyleyemedim kimseye derdimi,
Seni nasýl sevdiðimi diyemedim,
Ýçimde ukte oldu söyleyemedim,
Kimseye seni nasýl sevdiðimi...
Bir tutkusun sen bende, yüreðimde,
Seni öyle sevmiþimki,söyleyemedim,
Daðlar,taþlar,duyunca sesimi,
Yer,gök inledi,herkes beni dinledi...
Dinlediler,bülbül gibi figan ediþimi,
Sana olan sevgimi anlatamadým,derdimi,
Bekledim gelirsin diye, gelmedin,
Kimseye seni nasýl sevdiðimi söyleyemedim...
Söyleyemedim,içimdeki o yangýný,
O ateþi,söyleyemedim,aþkýmý,
Sadece sen bildin,bu aþkýmý,bu yarayý,
Hep içimde kaldý,sana olan aþkýmý söyleyemedim...
Derdin ne senin böyle diyene,
Bülbülü anlattým,onlara nasýl sevdiðini,
Gülün dikeni batýnca,nasýl içinin yandýðýný,
Söyleyemedim, ben kendimin seni nasýl sevdiðimi...SÖYLEYEMEDÝM...KÝMSEYE....
Musa çaðlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.