KAVGAM

Her þeyi bildim de,seni bilmedim,
Kuþku duydum,her oyuna gelmedim,
Aktý yaþým,gurur duydum,silmedim,
Göz-yaþý insana hastýr,silemem.

Hatayý gördükçe,yüreðim yanar,
Böyle yer-yüzünde bir-çoklarý var,
Kendinden utanmaz,hatasýndan "ar",
Duymayana,sýrt çevirip gülemem.

Ne zaman üzülüp,duyuyorsam gam,
Kendinle barýþýk olmalý "adam,"
Ýnsanlýk uðruna,bitmeden kavgam,
Kahpece vurulup,boþa ölemem.

Gürgentepe/28 Mayýs 1998

HEP SENÝNLE

Yine Ýstanbul’dan þirin Samsun’a,
Gelsen;kollarýmý açsam ben sana,
Ordan,Havza,Amasya,Erzurum,Sivas,
Kalksa gönlümdeki,o elem o yas.

Elimde tebeþir,yeniliklere,
Yürüsem ardýndan,hep dersliklere,
Gem vursam düþmana ve cehalete,
Gömülsem seninle,"Anýtkabir’e."

19 Mayýs 1989



Sosyal Medyada Paylaşın: