DEME BANA

Sevdiðim güzelim, hasretinle yanarým
O bir maziydi unutursun, deme bana
Ben sevdiðimi de ölesiye severim
Yaþananlarý, bir hevesti, deme bana.

Ant olsun ki, senden baþkasýný sevmedim
Allame’ydim, aþk’ýndan gayri aþk bilmedim
Sen gözde’msin, senden baþkasýný görmedim
Sakýn, aþk’ýmýz zâil oldu, deme bana.

Sana aþk’ýmdan “gönül dilencisi” oldum
“Göz göre göre”, “gönül maskarasý” oldum
Vaatlerim hakîkat ti, sözümde durdum
Bunlara raðmen; gidiyorum, deme bana.

Hâsýlý; gel seninle hasbýhal edelim
Apansýz firâkýn sebebini bilelim
Bühtan varsa, bihakkýn hakkýndan gelelim
Sana gönül verdim, elveda, deme bana.

Bariz aþk’ýma inkâr ederek gidersen
Bîtap gönlüme bedbin tohumu ekersen
Bîgünah sevi’me bayaðýlýk edersen
Sen o zaman sevgiden hiç söz etme bana.

05.04.2009 FÝKRET SAÐ TORBALI-ÝZMÝR

Sosyal Medyada Paylaşın: