Bitiyordu iþte Ýplik iplik çözülüyordu parmaklarýmda kelimeler Yaðmur öncesi sessizliðini yaþarken aramýzdaki Çaresizliðin boyutsuz boþluðunda sallanýyordum Çözülüyorduk iþte Birazdan kopacaktýk Savrulacaktýk gecenin rüzgarsýz siyahýna Ne bir ýþýk vardý ne ses Kör yalnýzlýðým korkuyla titriyordu Ne yapýyordum ben Ne bileyim Bilmiyordum Sevgiyi sevgisizce býçaklýyordum Yaralarýmý týrmalýyordu bu çaresizlik Ýþte sevda sözleri Sallanýyordu daraðacýnda Ellerim kanýyordu yapraðýnda Ah ben ah ben.. Kelimelerimin hapsindeydim Ne diyeceðini bilmeyen sözlerimle Ýþte burada bitiriyordum Neyi bekliyorduk öylece karþýlýklý Neyi diyecektik ki sorularýmýza Susuyordum... Küsüyordum... Ah ben ah ben... Bilmiyordum. Umutlar baþlamýþtý aðýtlarýna Tüm yollar kapanmýþtý bir anda Ve ben, Ah ben ah ben.. Ellerim iki yakamda Hüzün dimdik ayaktaydý karþýmda, Girdi koluma, Götürüyordu beni yalnýzlýðýma Ve ben, Kahretsin. ! Teslim ediyordum yaþamadan, Býrakýyordum yaþayacak olanlara.
KATRE Sosyal Medyada Paylaşın:
Sernur Kekik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.