HER ŞEY BİRDEN OLDU
HER ÞEY BÝRDEN OLDU
Her þey bir anda baþladý deprem gibi volkan gibi
O an her þeyin birbirine karýþtýðý andý
Delindi sanki kalbimin dibi
Tutuþtu yüreðim alevler içinde yandý
Oysa atmak ister miydim bilerek ateþe gönlümü
Kurtaramadým zaman çok dardý
Önce kavurdu, sonra savurdu külümü
Anlayamadým bu nasýl rüzgârdý
O anda sendin benim gördüðüm
Kalbim sana derin bir alaka duydu
Birden aklým, fikrim oldu kördüðüm
Yýllar yýlý inanmadýðým aþk buydu
Bir gün önce hayat ne kadar normal idi
Akýyordu her þey yerli yerince
Allahým bu afet nereden geldi
Dengeyi kaybettim onu görünce
Dedim ki ne yaptýn, ne ettin Ýhsan
Senin dersin, senin kariyerin var
Bunlar varken âþýk olur mu insan
Bu senin yaptýðýn akýllara zarar
Ve kalbim dedi ki dokunma bana
Bu senin deðilse benim tercihim
Nasibim var imiþ acýdan yana
Bu benim son arzum, kara talihim
Seni öyle sevdi, öyle sevdi ki
Tembihler, telkinler výz gelir oldu
Ey güzel kýz þunu iyice bil ki
Saçýnýn teline delirir oldu
Þimdi gezer oldum baþýmda duman
Bir oyana bir bu yana yürürüm
Biteceði de yok, halim çok yaman
Ýhtimal ki ben bu dertten ölürüm
Ýhsan POLAT 28.10.2007 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.