BURASI ORASI DEĞİL SANKİ
Ahh eski günler,
Eskide kaldýlar ama eskimediler.
Hani çocukluðum? Ya mektep arkadaþlarým, neredeler?
Þimdi yalnýz tozlu raflardaki, siyah-beyaz resimler.
Hasret iþte bizimkisi; eski Istanbul özlemi.
Ayný þehirde olmama raðmen; burasý, orasý deðil sanki.
Kadýköy’ün eski tadý, mahallelisi, komþuluk iliþkileri,
O zaman televizyon mu vardý?
En büyük eðlencemiz akþam yapýlan aile muhabbetleri.
Ada vapurlarý vardý; yandan çarklý.
Hiçbir þeye deðiþilmezdi; Emirgan’ýn çayý, Kanlýca’nýn yoðurdu,
Fatih’teki vefa bozasý.
Bizim zamanýmýzda sandallar vardý; Haydarpaþa-Kadýköy arasý.
O zaman daha Boðaz Köprüsü’nün fikri bile çýkmamýþtý.
Arabalar tek tük vardý sokakta.
Dayým Kadýköy’ün ilk taksicisi meþhur Karpuzcu Mustafa.
Ziverbey, Bostancý, Maltepe, Kartal, nereye baksan bostandý.
Oralarda hep bostan kuyularý vardý.
Etrafta atlar dolaþýr, su çekmeye yarardý.
Tadýna doyum olmazdý muhallebinin Ýstiklal Caddesi’nde.
Hele ki yazlýk sinemalarýn; elinde gazoz, çekirdekle.
Ýnsan huzur verirdi kokusu; erguvanýn, zambaðýn,
Her yerde karþýlaþabileceðin ýhlamur aðacýnýn.
Çamlýca’da papatyalar içinde koþtururdu annem.
Ne güzelmiþ o zamanlar, þimdi koca koca binalar, cehennem.
Ýki dirhem bir çekirdek dýþarý çýkardý insanlar.
Nerede kaldý gerçek fötrlü Istanbul beyefendileri?
Kuþdili çayýrýndaki bayramlar,
Tel cambazlarýnýn parsa toplayan yardýmcýlarý, hokkabazlar…
Moda, Caddebostan tertemizdi.
Kalamýþ’ta bile denize girilirdi.
Ahþap köþkler, eski mütevazý yalýlar.
Hepsi yakýlýp, yýkýlýp, yok oldular.
Karatren, tramvay, troleybüsler.
Sanki zaman daha yavaþ akardý o vakitler.
Ahh eski günler,
Þimdi yalnýz tozlu raflardaki , siyah-beyaz resimler.
vadi týnay
13mart2008
not: þiir bana aittir anýlar ise babama her bayramda bana eski Ýstanbulu anlatýrdý ister istemez aklýmda kalmýþ dizelere dökmek istedim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.