ANLAŞILAMAYAN
durmadan koþturdum
bir umuttur hep diyip yarýný bekledim
zamansýz yollarda amansýzca yürüdüm
bir anka kuþu misali göçüp gittim
baþka diyarlara..
beklenti hep hüzündü
gülmedi de aslýnda agmaklý yüreðim
bilmeden sürüklendi kaçýþmalarýn arasýnda
zayýf düþtü kýrýldý gülmeyen talihim.
bir çýkar yol bulamadým
ikilemelerin ardýnda hep anlaþýlmayan ben oldum
içime attým birçok þeyi
kabuslarda bile çekiþtirilir oldum
acýlara karþý direniþteyim
ama elleriyle koymuþ gibi yine beni buldular
acýyor caným seni sevdiðimi hiç kimseye söylemedim
bu yüzden dir.
belki bana uzak oluþun beni anlayamayýþýn
karar verme aþamasýndayým
bir çýkmaz yol dayým sonunu bilmediðim
nereye kadar gider tahmin edemediðim
uzak yerlere gitmek üzereyim
herþeyden uzak
karmaþýklýklardan uzak sadece kendimi
anlayabilecegim baþbaþa olabilecegim yerlere
gidiyorum.
ve belkide son’a bu denli yakýným
üzmekteyim ilk defa kendimi
boþluga dogru ilerlemekteyim
her anlamsýz geçen bir gün daha.
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.