YÜREKTE MUHAKEME

YÜREKTE MUHAKEME

Akþamýn vakti geçip yatsýya ererken gün.
Ýçim açýlsýn diye balkona çýkmýþtým dün.
Dakikalar ileri yürürken adým adým.
Karanlýkta gördüðüm þahýsý hatýrladým.

Hacý amca ezana kalarak beþ dakika.
Ellerini açarak yüz vurmak için Hakk’a.
Elinde tesbihiyle camiye yürüyordu.
Zikrederek adeta huþuya eriyodu.

Karþýda bir kahve var kalabalýk hakeza.
Okey oynayan kullar taþlara kesmiþ ceza.
Hiç düþünmez ki bunlar zevk sefa kalbe eza.
Ezanlar okunuyor davette Hak Teâlâ.

Ýkisi de kul bunun biri nura gark olmuþ.
Yürüdüðü yol onun rahmet ile hep dolmuþ.
Diðerinin kahvede gül benizi hep solmuþ.
Bu kadar mý kör olduk Allah’ým neler olmuþ.

Akþam geç saatlerde belgesel izliyorum.
Yaðmur Ormanlarýnda hayran ilerliyorum.
On yedi yýlda bir kez Aðustos böcekleri.
Çýkýyordu topraktan hýzla koþup ileri.

Topu topu üç aydý kocaman ömürleri.
Sarmýþtý ki kocaman ormanda her bir yeri.
Kimi çýktý aðaca doldurdu yüceleri.
Kimi yerlere düþtü doldurdu mideleri.

Yücelere çýkanlar yeni tohum ektiler.
Kendilerine benzer fideleri diktiler.
Sonunda da dünyadan el ve etek çektiler.
Koskocaman ormanda sadece gübreydiler.

Bunlar böcek hayatý iþte bundan ibaret.
Ey gafil insan isen sen ruhunu imar et.
Yüreðini temizlemek için biraz zahmet et.
Kurtarýr mý seni kordan elindeki kuvvet.


Gözler açýk ama ben dýþýndaydým dünyanýn.
Karþýlaþtýrýnca bunu üþüyordu her yaným.
Gözlerimde yaþlar var akmak için direnen.
Kazanýyor elbette hep Allah’a güvenen.


Emine Balý Oðuz.


Sosyal Medyada Paylaşın: