DÜŞLER SOKAĞININ KİTLİ KAPISI...
Düþler sokaðýnda çýkmazlardayým
Gel tut ellerimden tut ki çýkayým
Sevda yollarýnda harap olayým
Solacaksam eðer sende solayým
Düþler sokaðýnda yürekler aðlar
Gözler deðil belki, yürekler çaðlar
Maziyi andýkça ciðerim daðlar
Yol verin sokaklar yol verin daðlar
Düþler sokaðýna girdi çýkamaz
Yürek aðlasa da sözü aðlamaz
Ayrýlýk bir ateþ bilir duramaz
Çaresiz kanadý kýrýldý bu yaz
Düþler sokaðýnda kaldý külleri
Soldurdu tomurcuk açmýþ gülleri
Zakkum olup yaktý geçti dilleri
Battý da kanattý ah dikenleri
Düþler sokaðýnýn ýþýðý körmüþ
Gecesi karaymýþ kim bir güngörmüþ
Derdine dert ekleyip aðýný örmüþ
Aðu içmiþ su gibi ciðeri sönmüþ
Düþler sokaðýnýn kitli kapýsý
Zincirle baðlanmýþ duvar yapýsý
Uçsuz bucaksýz bir zindan karasý
Yol ver sokak yol ver bitsin tasasý
Bende zaten vardý kanser yarasý
Ýstemem kimseden derman yasasý
Yetti cana artýk çýk af yasasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.