gökyüzüm

yagmura aç çorak toprak gibi olan gönlümde
ilk baharlar geldi
acý hasret isyan yazan kalemime renk sevda neþe geldi
kelimeler tükendi çareler bitti derken
sözlüðüme yeni kelimeler eklendi
hayat sana raðmen isyan etmedim
her seferinde sen çelme takdýn ben tökezledðim
kendi baþýna kalkmaya alýþmýsken bu hayatta
Allahýma þükür gökyüzüm oldun sen geldin
ilk bahar esintisiyle girdin hayatýma
kaldýrýdýn üzerimden kara bulutlarý
filizlenmesine izin verdin sevda dallarýmýn
vucuda geldi o sevda aþk dallarý kök saldý
ilmek ilmek dokudalar yüregime sevgiyi aþký
allaha yakarýsým sadece sen oldun deðil bir baþkasý
eyy ilkbahar esintisiyle gelen sevgili
dediklerime kulak ver iyi dinle beni
dünya ne zaman vazgecerse dönmekden bende vazgecerim o zaman senden
ne zaman gözlerindeki aþk dolu bakýþlar biterse
sana bile demeden usulca çeker giderim ben
senin adýný sevda senin adýný aþk deðil senin adý ný....
GÖKYÜZÜ koydum
nedenmi?
her yeri kaplar gökyüzü sarar sarmalar
sende beni öyle sarýp sarmaladýn
tuttuðun ellerimi sýký tut býrakma sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın: