ZAMAN ZAMAN

Sevdâsýndan del olduðum sevgili,
Hâli avalimi sor zaman zaman.
Gönülce seslenir gönlümün dili,
Yýðýlýr içime kor zaman zaman.

Gönül sayrý, beden sayrý, dil sayrý,
Bu hayatýn tadý, tuzu yok gayrý,
Bu ayrýlýk bir amansýz ok gayrý,
Azmadan yaramý sar zaman zaman.

Ey gözleri gönül tayýma hancým,
Gece gündüz dinmez sýzlar bu sancým,
Söz etmeye mâni olur utancým,
Kýzartýr yüzümü ar zaman zaman.

Yoklar can evimi bir sýzý yer yer,
Karýþtý hep bir birine mevsimler,
Senin canibinden yaðarsa eðer,
Tipiye dönüþür kar zaman zaman.

Görmedim dünyada bir menendini,
Yýktýn virân ettin gönül bendini,
Benim yerime koy bir yol kendini,
Derdimi derdine kar zaman zaman.

Karýþtýrýr oldum dünü, bu günü
Anlaman imkânsýz, kalpte hüzünü,
Uzatma arayý göster yüzünü,
Saðýr’ýn yolunda dur zaman zaman.

Ýbrahim SAÐIR



Sosyal Medyada Paylaşın: