Tek tek kapandýkça kapýlar.
Sokak kedileri ortada kalýrlar.
Elde tabak görünce koþuþurlar.
Kapýlarýn önünde nöbet tutarlar.
Kýþýn , kuru ekmeði yerler.
Yazýn , köfte , balýk isterler.
Minder üstünde uyumayý severler.
Yemeði paylaþamaz , kavga ederler.
Aralarýnda yabancý kedi geliyor.
Bu kedi diðerlerine benzemiyor.
Pek havalý , asaletli duruyor.
Yabani deðil , kaçmýyor , sevdiriyor.
Büyük kafalý , iri pençeliydi.
Diðerleri gibi arsýz deðildi.
Uzakta oturur , sessiz beklerdi.
Verileni , acele etmeden yerdi.
Kýþýn kesik kesik öksürüyordu.
Baharda kediye bir þeyler oldu.
Yürürken dengesini bulamýyordu.
Sola doðru yalpalayýp oturuyordu.
Derdi neydi , çok mu yaþlýydý ?
Felç olmuþ gibi bir hali vardý.
Bu vaziyette kaç gün yaþardý ?
Onu böyle görünce içim sýzladý.
Koca kafalý artýk görünmedi.
Yemeðini bile gelip yemedi.
Öyle yaþayamaz , ölmüþtür dendi.
Pehlivanýn adý saný silindi.
Aradan uzun zaman geçti.
Koca kafalý çýktý geldi.
Kafasý eðri , yürümesi düzeldi.
Baþýný elime deðdirip sevdirdi.
Koca kafalýnýn karný toktu.
Benden hiçbir isteði yoktu.
Kafasý belki düzelirdi ama,
Ameliyat olacak parasý yoktu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.