Gel ey bahar, sen bu gönlümün nesisin,
Sen, gönlümün baharý, acýlarla dolu yüreðimin kederisin,
Sen ki bahar, istersen kalýr, istersen gidersin,
Ben deðil, sendin; “vefasýzmýyým ” diyen.
Gözlerimde, güzelliðinin dolaþýr durur yansýmasý,
Görür mü bu gözler, olmaz ki senden baþkasý,
Aþk acýdýr, kör eder, bilirim. Olmaz ki þakasý,
Ben deðil, sendin; “vefasýzmýyým ” diyen.
Gülistanda bülbül, gül dalýnda feryat eder durur,
Gül yanaklý “Þirin” güzelin hayali gönlümde olur,
O hayal ki, yüreðinin içinden can’ý vurur,
Ben deðil, sendin; “vefasýzmýyým ” diyen.
Senin için, dünya bana olsa düþman,
Aksini demesin kimse, olmam asla piþman,
Birde sen olsan ya, baþka ne ister ki bu garip Can.
Ben deðil, sendin; “vefasýzmýyým ” diyen.
Kim zarar vermek isterse, saçýnýn teline,
Zehir, Aðu, bulduðum ne varsa, veririm eline,
Býrakmam seni, kaptýrmam bu dünyanýn azgýn seline,
Ben deðil, sendin; “vefasýzmýyým ” diyen.
Güzeli seyir yeter mi ey Can, olsa olsa azdýr,
Dünyada sonu acý olmayan kaç tane aþk vardýr,
Gönül düþmüþ dar’a, neden yol gösteren yoktur,
Ben deðil, sendin; “vefasýzmýyým ” diyen.
Bir gülüþüne hazýrken can vermeye,
Doðrusu varken, olmayana inanmak niye,
Bu gözlerim bahtý kara zeval’i görmeseydi,
“Kara talih ” ezilen, yok olan halimi bilmeseydi
Ben deðil, o; “vefasýzmýyým ” demeseydi.
SAVRAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.