Hiç bir olanak býrakmadýk biz aþka. Aþk düþtü avuçlarýmýzýn ortasýndan. Tutamadýk. Engel olamadýk. Sancýsýný yükledi gitti yüreklerimize. Izdýrap çemberinde savruluyoruz þimdi. Ayrýlýyoruz yani.
Gözlerimizdeki fer karanlýða tutsak düþüyor. Kabus dolu günlerin baþlangýcýndayýz. Sahte hayatlara kendimizi býrakacaðýz. Hiç bir doðru bize doðru gibi gelmeyecek, Þüpelerimiz ceplerimizde gezineceðiz. Mum ýþýðýnda arasakta kaybolan aþký. Her ikimizde biliyoruz ki bulamayacaðýz. Sönüyoruz yani.
Gülmeyen gözlerimiz güler gibi yapacak hep. Ýçimize kapandýðýmýzdan kimsenin haberi olmayacak. Zýpkýn yemiþ yüreklerimiz,yüzeyde durmaya çalýþacak. Battýðýmýzý, çýkmazda bir müþküle düþtüðümüz yansýmayacak yeryüzüne. Ayrý ayrý bedenler saracak bedenlerimize. Hep soðuk kalacak tenimiz. Kar fýrtýnalarý esecek dudaklarýmýzdan. Sözcükler hep tembellik yapacak. Seni seviyorumlara ’’bende’’ diye geçiþtireceðiz. Susuyoruz yani.
Unutulmayacak, anýlar saklý kalacak içimizde. Ara sýra geçmiþin sayflarýný çevireceðiz. Tebessüm kurulacak sulietimize. Ah çekiþlerimiz yakacak içimizi. Bir bardak soðuk suya feda etmeyeceðiz yangýnýmýzý. Rüyalarýmýzdan kazýnmayacak benliðimiz. Aþkýn, avuçlarýmýzdan yüreðimize düþtüðünü her ikimizde biliyoruz. Bildiðimiz halde suçu aþka yükledik her nedense. Kaçýyoruz yani.
Sancýsý deðilmiþ kendisiymiþ yüreðimize yüklenen. Biz yok olduðunu düþünürken, o hep içimizde varlýðýný saklamýþ bizden.
Ey aþk bu senin bize verdiðin bir ceza mý ? Yoksa bizmi seni zorladýk. Kaderi çizemediysek elimizle. Anlýmýzda yazan nedir ? Ayrýlýk senin en kýymetli dostun deðil mi ? Neden dostuna söz geçiremedin. Söz sahibi deðilmisin sen ? Bahise mi tutuþtunuz üzerimizde. Adaletiniz bu mu ? Bizden habersiz savaþý kaybettin. Sonra da cefasýný bize mi yükledin ? Geçen bir saniyeyi hangi güç geri getirir ? Yýllarmýz heba oldu ’’Ayrýlýk - Aþk’’ savaþý ikileminde. Yanýyoruz yani...
Ozan Özdemir / 24.09.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan75 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.