ÜÇ KURUŞ
Bizim bütün hayatýmýz,
üç kuruþa mahkumdur.
yýllarca koþustur, boð boðuþ,
þerefine bir þey çýkmaz ama.
gayretine üç kuruþ...
Herkeste bir tane olan kelleni,
çöplükte tesadüfen bulmuþ gibi,
savaþ, icabýnda karýncayla bile.
Bu ne acý bu ne apansýz yarýþ,
Yüreðine bir þey vermezler ama,
gayretine üç kuruþ...
En soðuk günlerin,
en vakitsiz akþamlarýnda bile,
Üç kuruþun peþindeyiz biz.
Acep düzen neden böyle kurulmuþ?
Kaç gariban bu kaosta yokolmuþ?
Sor soruþtur cevabýna bakan olmaz ama,
gayretine üç kuruþ...
Ne bayýra ne ovaya ne öküzün boynuzuna,
ne elipsine inanýrým ne de yuvarlaðýna.
Süründüðüm düzenden bildiðim bir þey varsa:
Üç kuruþun üzerine kurulu bu dünya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.