çaresizim ellerim üþüyor gözyaþlarýmý saklýyorum olurda biri görür beni’ yadýrgamasýn’ diye.. yattýðým zemin ýslak cigerlerim çürüyor sanki ’anlamaya’çalýþtýðým herþey bu yaþadýklarým benim suçummuþ gibi...!!! alaca karanlýklý gülümsüyor yüzüme doðrulamýyorum ayaklarým yorgun bitik bir halde yaðmur yaðmasýn ne olur Allahým bugünde. güneþ en Tepeden bakmasýn bana öyle duygularýmý yerle bir edercesine biride ’yokmu’elimden tutup beni kaldýracak yalanda olsa üç günlük ’mutluluk’oyununa inandýracak sesimi ’DUYAN YOKMU’ bana gecenin korkutan yüzü karþýsýnda hiç tatmadýðým o çocukluðumu’YAÞATACAK’ beni gören yokmu ki masallarýnda gerçek polyanna olacak beni sýmsýký sarýp SOKAKLARA BIRAKMICAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.